kindinbeeld.com

Wat is beelddenken?

Alle mensen worden geboren met een dominante rechter hersenhelft. Deze helft maakt geen gebruik van taal. Baby’s lezen lichaamstaal. Door het bewegen van de armen en benen verkennen zij de ruimte om zich heen. Met klanken (huilen) maken zijn duidelijk dat ze iets willen. Alles is gericht op het direct vervullen van een behoefte: het primair denkproces. Dan leert een kind praten. Taal gaat overheersen en kinderen gaan de wereld ‘beredeneren’. Rond het derde, vierde jaar gaat een kind in woorden denken: het secondair denkproces. Een kleine groep kinderen maakt deze overstap niet. Zij blijven in beelden denken. De rechter hersenhelft blijft dominant. (zoals grote belevingswereld, gevoel voor ritme, ruimtelijk inzicht, het geheel kunnen overzien, verbeelding, beleving, dagdromen en kleur) De linker hersenhelft kan dan een achterstand gaan vertonen. Dit kan leerproblemen veroorzaken. (zoals niet goed kunnen beredeneren, informatie niet goed in zich op kunnen nemen, moeite hebben met planning en organisatie, geen of weinig tijdsbesef, details niet zien, moeite met taal en rekenen)

Kinderen die primair in beelden denken, mogen vaak langer kleuteren omdat ze het ‘taalbesef’ nog missen. Als beelddenken de oorzaak is, heeft langer kleuteren geen zin omdat het omslagpunt rond het derde, vierde levensjaar plaats vindt.

Bijna altijd herkent één van de ouders deze manier van denken. Beelddenken lijkt dan ook wel erfelijk.

Beelddenken heeft veel voordelen. Het wordt ook gezien als gave. Deze leerlingen zijn vaak heel creatief. De één kan mooi tekenen, de ander maakt prachtige bouwwerken of is muzikaal. Het hoofd is vaak net een flipperkast. Er hoeft maar iets gezegd te worden en er verschijnen allemaal mooie plaatjes in het hoofd of er worden zelfs hele films afgedraaid in het hoofd. Op latere leeftijd zie je de groep beelddenkers terug in creatieve beroepen: architecten, ontwerpers, aannemers, monteurs, kunstenaars, muzikanten, cabaretiers, ICT-ers enz.

Waarom hebben beelddenkers vaak leerproblemen?

Beelddenkers leren vanuit een totaalbeeld. Een beelddenker wil eerst het totaal plaatje zien en dan zelf de stukjes leerstof invullen (denk aan een legpuzzel). Op school wordt de leerstof beetje bij beetje gegeven om zo naar het totaal plaatje te gaan.

Beelddenkers denken in beelden, terwijl onderwijs in woorden gegeven wordt. Bij elk woord ziet een beelddenker eerst het beeld en dan moet het woord erbij gezocht worden. Dit kost tijd en de beelddenker loopt al snel achter de feiten aan.

Beelddenkers beleven de wereld heel sterk. Ze kunnen heftig en emotioneel reageren op hun omgeving. Alle indrukken komen ongefilterd binnen en dan kan dit teveel worden. Daarom zie je dat veel beelddenkers eerst (lang) de kat uit de boom kijken voordat ze zich ergens instorten. Te veel invloeden van buitenaf en gebrek aan overzicht, kunnen uiteindelijk angsten veroorzaken. Een beelddenker heeft rustmomenten nodig om zich weer te kunnen opladen.

In de klas reageren beelddenkers op onverwachte bewegingen of geluiden. Ze zijn heel snel afgeleid. Oordopjes of een koptelefoon die het geluid dempt kan helpen.

Beelddenkers zijn erg impulsief. Ze willen altijd DIRECT hun behoefte vervullen. Straks is nu! Beelddenkers kunnen extreem hyperfocussen op een onderwerp wat hun interesse heeft. Het laat ze niet los.

Beelddenkers hebben geen tijdsbesef en hebben daardoor moeite met planning en organisatie.