Bijna drie jaar geleden schreef ik dit briefje aan mijn zoon:
‘Als beelddenker moet jij, lieve schat, maar alle plaatjes en beelden die constant als een orkaan door je hoofd razen de baas blijven. Ze leiden je af van de lesstof en wat zit je hoofd vaak vol. Met hulp van school, jouw doorzettingsvermogen en jouw enthousiasme kom jij, mijn kind, er echt wel. En wij…. Wij volgen jou op je levensweg. Houden je in de gaten, houden soms je hand vast, rapen je op als je valt. Maar jij, lieverd, bepaalt de snelheid en de route van het af te leggen pad. En wij volgen je op de voet.’
Liefs, Mama (meer…)