Briefje aan mijn puberende zoon (2017)

Bijna drie jaar geleden schreef ik dit briefje aan mijn zoon:

‘Als beelddenker moet jij, lieve schat, maar alle plaatjes en beelden die constant als een orkaan door je hoofd razen de baas blijven. Ze leiden je af van de lesstof en wat zit je hoofd vaak vol. Met hulp van school, jouw doorzettingsvermogen en jouw enthousiasme kom jij, mijn kind, er echt wel. En wij…. Wij volgen jou op je levensweg. Houden je in de gaten, houden soms je hand vast, rapen je op als je valt. Maar jij, lieverd, bepaalt de snelheid en de route van het af te leggen pad. En wij volgen je op de voet.’

 Liefs, Mama

 Dit briefje aan mijn zoon was het begin van 65 blogs over mijn visueel ingestelde zoon.

Bijna alles kwam aan bod: Het verdriet van Tijs omdat hij zich zo onbegrepen voelde in een wereld vol taaldenkers. De frustratie wanneer hij de lesstof niet in zich op kon nemen en zich daarom dom voelde. De WISC II IQ test die niet de creatieve talenten toetste maar alleen het  verbale- en performale vaardigheden van mijn kind, waardoor de uitslag uiteraard veel lager uitpakte. De ‘Ik leer anders methode’. De (onbedoeld) grappige woordspelingen van mijn zoon. Het snelle denken en de humor om serieuze zaken op een ‘andere’ manier te zien. Het chaotische denken en van de hak op tak springen. De vele talenten die Tijs in zich heeft, maar die helaas in deze maatschappij minder van belang zijn dan presteren volgens de CITO toetsen.

Tijs is veranderd van een onzeker, wat naïeve jongen in een zelfverzekerde, soms recalcitrante, puber van bijna dertien jaar. Het schooladvies valt hoger uit dan wat in de verwachting lag. Tijs gaat nu naar de VMBO waar hij al jaren zijn zinnen op heeft gezet. Een goede keuze waar veel aandacht is voor de talenten van de scholieren. Een school met visie en methoden die zo goed bij mijn kind past. Wat ben ik trots op zijn doorzettingsvermogen.

De blogs hebben mij ook veel opgeleverd: Ik heb veel bijzondere mensen leren kennen. Heb veel reacties mogen ontvangen van andere moeders met beelddenkende kinderen. Ik heb me verdiept in het visueel ingesteld kind en in de ‘Ik leer anders’ methode, waardoor ik gecertificeerd coach ben om andere kinderen te helpen. Ik heb presentaties gegeven, met als hoogtepunt een interactieve presentatie met de klasgenootjes van Tijs. Op dit moment volg ik de opleiding ‘Kindercoach’. Mijn doel, drie jaar geleden, om meer bekendheid te geven aan beelddenken wordt binnenkort beloond door mijn bijdrage op de website: www.deleukstekinderen.nl

Het voelt goed. Het is tijd voor mijn laatste blog. Ik houd niet van losse eindjes. De cirkel is voor mij rond met dit briefje aan mijn puberende zoon:

‘Daar staan we dan op dit kruispunt, lieve schat. Niet meer hand in hand, want dat is écht niet cool.   We kijken achterom en zien het lange pad dat we bewandeld hebben. Voor ons zien we de beloning van het harde werken van jou: De VMBO school waar je zo graag heen wilt. We kunnen nog niet oversteken. Het licht staat nog niet op groen. Maar dat duurt niet lang meer. Nog een paar maanden en we zullen jou, lieverd, uitzwaaien. Je zult dan dit kruispunt oversteken en de weg bewandelen die jij zelf uitgekozen hebt. Je zult vallen, maar dat geeft niet want  je hebt geleerd om weer op te staan. We zullen je nog steeds in de gaten houden maar met meer afstand, want hand in hand lopen kan écht niet meer als je puber bent. Weet in ieder geval dat we er altijd voor je zullen zijn als je ons nodig hebt.’

 Een hele stiekeme kus (want je prehistorische moeder kussen is écht niet vet),

 Je moeder