De Remedial Teacher (groep 4)

Voordat we bij de R.T. (Remedial Teacher) langs gaan wil ik weten wat haar taken zijn en wat we kunnen verwachten.

Ik lees dat een R.T. extra ondersteuning geeft aan leerlingen met een bepaalde leer-of gedragsprobleem. De extra hulp is afgestemd op de specifieke ondersteuningsbehoeften van het kind. Op veel scholen wordt Remedial Teaching aangeboden. Een school mag echter zelf prioriteiten stellen en is niet verplicht Remedial Teaching aan te bieden.

Voordat Remedial Teaching aangeboden wordt, dient er een zorg traject te zijn waarvan de extra hulp door zowel school als de ouders wordt bepaald.

Ik ben heel blij dat we ooit een school uitgezocht hebben die Remedial Teaching aanbiedt, ook al wist ik toen niet dat we dat wellicht nodig zouden hebben.

Voor ons was de doorslag, dat het deze school zou worden, de betrokkenheid van de directeur van school. Vol passie en betrokkenheid vertelde zij ons, tijdens een kennismakingsgesprek, waar de school voor staat. De combinatie van het beste van Daltononderwijs en het beste van regulier onderwijs sprak ons enorm aan. Kinderen worden gestimuleerd om zelfstandig te werken en elkaar te helpen. Daarnaast staat het individuele kind met al zijn/haar behoeften centraal op school. Hadden we allebei een voorgevoel dat ons kind juist die individuele aandacht nodig zou hebben? In ieder geval had school ons als een warme deken ingepakt.

Wat gespannen zitten mijn man en ik tegenover de R.T.  Ze stelt ons direct op ons gemak en weet veel over ons kind te vertellen. Deze betrokkenheid voelt goed. Mijn kind is gelukkig geen nummer.

Vooral rekenen is een groot probleem. Hij kan, na drie maanden groep 4, de lesstof al niet meer goed bijhouden. De R.T. heeft in samenwerking met de leerkracht en de Interne Begeleider al een plan van aanpak voor rekenen op papier gezet. Tijs zal één keer in de week één op één les krijgen van een leerkracht. En hij zal voorlopig nog mogen blijven werken met het telraam. Over een paar maanden wordt dan bekeken of deze extra hulp voldoende is.

‘Als de hulp niet voldoende is, wat dan?’ vraag ik met een klein stemmetje.

De R.T. legt uit wat het vervolgtraject dan is. Dan wordt Tijs door middel van een aanmeld formulier aangemeld bij de extern zorgadviesgroep.

‘Dus dan is mijn kind officieel een ‘zorgenkind’, denk ik verdrietig.

De R.T. kijkt ons vol begrip aan. Ik slik even. Mijn man kijkt me aan en zegt:

‘Stapje voor stapje, meis! Ik zie aan je dat je al vele stapjes verder bent. We gaan niet op de zaken vooruit lopen.’

Wat kent hij me toch goed en wat heb ik toch veel aan mijn man op dit soort momenten.

Het gesprek heeft er voor ons beiden behoorlijk ingehakt, maar de opluchting dat Tijs niet verzuipt op school en dat school het beste voor heeft met mijn kind overheerst!