Een week voor dé grote dag ziet mijn PowerPoint er gelikt uit. Vooral op de grappige overgangen naar een nieuwe sheet ben ik erg trots.
Na een paar weken chaos in mijn hoofd en op papier heb ik nu de juiste volgorde en alle belangrijk informatie over beelddenken die ik graag wil delen.
De presentatie is opgebouwd uit twee delen. In deel I leg ik uit wat beelddenken is door middel van een kort filmpje over visueel ingestelde kinderen op de basisschool. Ik laat op een duidelijk plaatje de kenmerken en karaktervergelijkingen zien van taal-versus beelddenkers. En voor elke groep heb ik minimaal twee praktijkvoorbeelden waar beelddenkers tijdens de les, het maken van opdrachten en tijdens het luisteren van de uitleg tegen aan kunnen lopen. Dus ook hoe een leerkracht een beelddenker zou kunnen herkennen. Met dank aan Tijs, die mij deze voorbeelden op een presenteerblaadje heeft aangereikt door de jaren heen.
Deel II is een iets aangepaste en verkorte versie van de Ik Leer Anders (ILA) presentatie. De basis wordt uitgelegd: Hoe het hoofd van een visueel ingesteld kind wordt ingericht in kamers of kasten, dat de lesstof visueel wordt opgeslagen (informatie krijgt zo een eigen plek in één van de kamers) en dat de lesstof vertaald wordt naar beelden. Ik leg de ILA methode uit aan de hand van het visualiseren van het alfabet, hoe een woord als een plaatje wordt opgeslagen in één van de kamers, zodat een beelddenker dat woord voor zich ziet en het van voor naar achter en van achter naar voor kan spellen. Ik laat zien dat cijfers via het honderdveld geautomatiseerd kunnen worden en hoe een kind + en – sommen kan maken via het honderdveld. Ik leg uit hoe de tafelsommen opgeslagen kunnen worden en hoe je een beelddenker het beste de analoge klok kunt leren kijken.
Héél veel informatie wat ik in ongeveer een uur wil vertellen.
Ik oefen de presentatie een paar keer voor mijn man. Hij heeft veel ervaring met spreken voor groepen. Hij geeft me nog een paar handige tips, maar is aangenaam verrast over mijn gelikte presentatie en dan vooral over hoe ik mijn verhaal overbreng.
Maar wat ben ik zenuwachtig op de dag zelf. Uiteraard slaat bij mij de onzekerheid weer genadeloos toe. Ik vraag me elk uur wel af waarom ik mezelf dit aandoe.
Dan, wanneer ik eindelijk voor de bekende gezichten sta van de leerkrachten van OBS ‘De Bonte Tol’ valt in één keer de spanning weg. Vol enthousiasme vertel ik mijn verhaal geleidt door de plaatjes, beelden en voorbeelden. Vooral bij de praktijkvoorbeelden zie ik bij de leerkrachten herkenning en is er veel interactie. Ik merk dat ik de aandacht kan vasthouden en dit in combinatie met de interactie geeft mij een ontzettende kick.
‘Dit is wat ik wil’, denk ik regelmatig tijdens de presentatie. Wat is dit leuk en wat krijg ik hier een energie van.
Weer thuis zit Tijs te wachten op mij: ‘Jeetje mam, het ging zeker niet goed?’
‘Hoezo?’ vraag ik verbaasd.
‘Het duurde zo lang. Ik was bang dat je het steeds opnieuw moest doen.’
‘Nee joh! Het ging heel goed. De juffen en meester hadden juist heel veel vragen.’
‘Gelukkig’, zucht mijn kind en verdiept zich weer in zijn minecraft wereld.
Ik zit in mijn eigen wereldje en ben alle leerkrachten, de directrice maar vooral juf uit groep 7 heel dankbaar dat ze de tijd hebben genomen, maar vooral open stonden om het verhaal van een ‘anders’ lerend kind aan te horen. Ik besef dat mijn kind gehoord en gezien wordt op school. De keuze, jaren geleden, om ons kind op OBS ‘De Bonte Tol’ zijn bassischool periode te laten doorbrengen is door ons gevoelsmatig genomen. En wat ben ik blij dat we nooit getwijfeld hebben aan ons gevoel.
Geïnteresseerd in mijn presentatie ‘Mijn kind in beeld’? Ik kom graag langs op scholen om te vertellen over deze bijzondere en getalenteerde kinderen.
kindinbeeld.com 