Terugblik ‘Passend onderwijs'(2015)

 Lezers vragen regelmatig aan mij hoe het op dit moment met Tijs gaat. Met vallen en opstaan heeft Tijs geaccepteerd dat hij ‘anders’ denkt en leert en is daar nu ook trots op. Vooral het afgelopen schooljaar (groep 7) heeft hij hele grote sprongen gemaakt: met rekenen, spelling en logica.

In de zomerperiode zal ik geen nieuwe blogs plaatsen, maar terugblikken op een aantal bijzondere, emotionele, grappige of cruciale momenten.

Op de blog ‘Passend onderwijs’ (2015)  heb ik de meeste reacties ontvangen. Vooral van andere moeders die zich ook zorgen maakten dat extra zorg voor hun kind zou wegvallen. Scholen konden vanaf dat moment zelf bepalen waar en hoe ze het extra geld aan zouden besteden. Bij veel scholen verdwenen de Remedial Teachers en leerkrachten moesten zelf maar ‘uitzoeken’ hoe ze zorgkinderen konden opvangen.

Ik ben daar heel lang boos om geweest. We hadden een langlopend traject uitgestippeld met extra hulp van een extern begeleider die daar ook de tijd voor had. Ik zag dat dat de leerkrachten hun stinkende best deden om in hun overvolle agenda’s tijd vrij te maken om Tijs te helpen. Ook de Interne Begeleider heeft veel betekend voor Tijs. Maar ik merkte dat het te weinig was. Ik heb het de leerkrachten op OBS ‘De bonte Tol’ nooit kwalijk genomen dat ze niet altijd aan de behoefte van mijn kind hebben kunnen voldoen. Juist omdat ik zag dat het een, in mijn ogen, onmogelijke taak was om dit soort taken óók nog eens naast het lesgeven te moeten doen.

Dit was voor mij ook het begin van iets moois. Ik voelde dat ik ‘iets’ moest doen om mijn kind te helpen. Ik heb de opleiding gevolgd tot gecertificeerd coach van de ‘Ik leer anders’ methode om zo ten eerste Tijs goed te kunnen begeleiden. Daarnaast ben ik minder gaan werken om mijn missie uit te kunnen dragen: Een brug  bouwen tussen het anders lerende kind (beelddenkers), de ouders en leerkrachten. Door te blijven schrijven en door presentaties te geven op scholen heb ik al heel wat stenen (reacties) mogen ontvangen om de grote brug te bouwen.

Door het vele netwerken heb ik veel leuke, bijzondere contacten gelegd. Collega’s die hetzelfde willen bereiken als ik. Samen werken, zorgen dat niemand meer om beelddenken heen kan. Het geeft me veel energie en voldoening. Sommige dingen komen niet zomaar op je pad. Ik heb aangevoeld dat dit voor mij dé kans was om mijn talent ‘schrijven’ weer op te pakken en om mijn creatieve kant weer meer te ontwikkelen door presentaties te geven aan verschillende groepen: ouders, leerkrachten en leerlingen.

Aimee (zomer 2016)