Lezers vragen regelmatig aan mij hoe het op dit moment met Tijs gaat. Met vallen en opstaan heeft Tijs geaccepteerd dat hij ‘anders’ denkt en leert en is daar nu ook trots op. Vooral het afgelopen schooljaar (groep 7) heeft hij hele grote sprongen gemaakt: met rekenen, spelling en logica.
In de zomerperiode zal ik geen nieuwe blogs plaatsen, maar terugblikken op een aantal bijzondere, emotionele, grappige of cruciale momenten.
Nog steeds, als ik de blog ‘Een moeilijke opgave (2012)’ teruglees, word ik overmand door emoties. Ik kan met recht zeggen dat dit één van de moeilijkste momenten in mijn loopbaan als moeder was. Vooral omdat Tijs zo graag wilde leren en steeds weer enthousiast aan de nieuwe lesstof begon maar uiteindelijk de stof nooit goed beheerste. Als ‘beloning’ voor al het harde werken zou hij groep vier over moeten doen. Niet echt motiverend. De keuze die mijn man en ik toen voor ons kind genomen hebben om hem te laten doubleren was voor ons beiden heel zwaar, omdat je nooit kunt inschatten of dit wel de juiste keuze is voor een kind dat op dat moment niet echt veel zelfvertrouwen heeft.
Achteraf kan ik zeggen dat dit de juiste keuze is geweest. De druk was zeker het eerste jaar van de ketel waardoor Tijs weer vrij kon ademen. Daarnaast had hij een jaar extra de tijd om de basis lesstof goed tot zich op te kunnen nemen en dat heeft zijn vruchten afgeworpen, zodat hij groep vijf, zes en zeven niet achter de feiten aan bleef lopen. Ook gunden we hem zo graag de geluksmomenten van goede resultaten zodat zijn zelfvertrouwen weer zou groeien, wat gelukkig ook is gebeurd.
Voor Tijs persoonlijk heeft het ook allemaal goed uitgepakt. Hij werd snel geaccepteerd in de nieuwe groep. Olav is nog steeds zijn beste vriend. Ze vullen elkaar goed aan. Zo leuk om te zien. De vriendschap met Lotte is langzaam aan verwaterd. Hij heeft nu een aantal vrienden die voor elkaar opkomen en elkaar in de waarde laten. Zijn zelfvertrouwen is door de jaren heen helemaal teruggekomen, mede door de goede resultaten die hij steeds haalt. Beelddenkers zijn laatbloeiers. Een kenmerk die we heel erg terugzien in ons kind. Door de ‘Ik leer anders’ methode en door alle ezelsbruggetjes die mijn kind zich zelf heeft aangeleerd en nog zal aanleren komt hij er echt wel! Hij bepaalt alleen het tempo en het af te leggen pad en wij volgen hem!
Aimee (zomer 2016)
kindinbeeld.com 