Onder het eten nemen we de dag door.
‘En, hoe was jouw dag?’ vraagt mijn man aan mij.
‘Pfff. Ik ben zo druk geweest. Heb het huis schoongemaakt, de trap leeggehaald waardoor ik tien keer naar boven moest, heb boodschappen gedaan en ben naar het dorp geweest. Volgens mij heb ik kilometers gelopen vandaag.’ (meer…)
Eindelijk gaat de voordeurbel. Wanneer ik de deur open, zie ik de man staan waar ik al bijna een jaar via facebook en mail contact mee heb. Het lijkt of ik hem jaren ken en moet me beheersen om hem niet als een oude vriend, die ik jaren niet gezien heb, te begroeten: met een stevige knuffel. (meer…)
‘Mam, wanneer hoef ik niet meer naar de NSO?’ vraagt Tijs weer eens op maandagochtend, terwijl we een boterham naar binnen zitten te werken. (meer…)
Tijs is net een half uur uit school, wanneer hij zijn tablet pakt en op You Tube allerlei nummers opzoekt en afspeelt. Het geluid gaat bij elk nummer harder, lijkt het wel. En wanneer hij bij het vierde nummer is aanbeland, het weliswaar vrolijke nummer ‘Happy’, ben ik licht geïrriteerd door de pokken herrie die door de woonkamer schalt. (meer…)
Na de schoolvakantie wil ik zo snel mogelijk gaan praten met de R.T.-er (Remedial Teacher) van school. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat Tijs een beelddenker is. Het is een onderbuik gevoel dat ik niet kan uitleggen aan anderen. (meer…)
Als beelddenker moet jij, lieve schat, maar alle plaatjes en beelden die constant als een orkaan door jouw hoofd razen de baas blijven.
Ze leiden je af van de lesstof en wat zit je hoofd vaak vol.
Met hulp van school, jouw doorzettingsvermogen en jouw enthousiasme kom jij, mijn kind, er echt wel.
En wij… Wij volgen jou op je levensweg. Houden je in de gaten, houden soms je hand vast, rapen je op als je valt. Maar jij, lieverd, bepaalt de snelheid en de route van het af te leggen pad. En wij volgen je op de voet.
Mama
kindinbeeld.com 